“Ik ben het zat!”, gilde de fractievoorzitster van D66 naar aanleiding van de moties die Lokaal Liberaal indiende over statushouders tijdens haar bijdrage in de gemeenteraad.
“Deze moties zijn symboolpolitiek.”
Waar gingen die moties nu precies over? De gemeente stopt meerdere jonge statushouders bij elkaar in een eengezinswoning en dat creëert overlast voor de omwonenden.
Overigens, stop 3 jonge mannen van autochtone afkomst bij elkaar in eengezinswoning dan geeft dat ook problemen. Eengezinswoningen zijn daar niet voor!
De andere motie ging over het feit dat de gehele gemeenteraad verdringing op de woningmarkt wil voorkomen, maar nog steeds urgentie verleent aan statushouders.
Lokaal Liberaal wil die urgentie afschaffen en zo inwoners gelijke, en dus meer, kansen geven op woningen. Maar blijkbaar staan migranten en statushouders bij de politiek op een hoger platform dan de eigen inwoners en oh wee, oh wee, als je probeert hieraan te tornen.
Weet u wie pas het recht hebben om te zeggen: “Ik ben het zat!” ?
Dat zijn de inwoners die al 5,10 en 15 jaar op een wachtlijst staan voor een woning, en elke vrijgekomen woning naar statushouders zien gaan. En die een gemeenteraad zien die niet voor hun directe belang opkomt maar voor die van statushouders omdat er zo nodig aan een quotum voldaan moet worden. Het belang van je inwoners wegzetten als symboolpolitiek is een verontrustende vorm van wegkijken voor wat er echt aan de hand in de gemeente. Lokaal Liberaal blijft opkomen voor de belangen van onze inwoners en als dat betekent dat we het door het Rijk, opgelegde quotum voor de huisvesting van migranten niet halen dan is dat maar zo. De landelijke partijen in onze gemeente willen graag het braafste jongetje van de klas spelen, Lokaal Liberaal heeft als enige prioriteit het belang van de inwoner….